Στόχος του συνεδρίου είναι να συγκεντρωθεί μια διεθνής ομάδα διακεκριμένων ομιλητών για να εξετάσουν τη θέση του σπαράγματος (fragment) στην αρχαιότητα, τον τρόπο που οι αρχαίοι το αντιλαμβάνονταν, καθώς και τη στάση τους απέναντι στα αποσπασματικά κείμενα.
Από την Ελληνορωμαϊκή περίοδο έως σήμερα, η διάσωση λογοτεχνικών έργων σε αποσπασματική μορφή είναι ο κανόνας παρά η εξαίρεση. Πιθανώς να έχουν χαθεί ολόκληρα λογοτεχνικά είδη. Αλλά και στην περίπτωση έργων που έχουν διασωθεί, συνήθως επιβίωσε ένα μικρό και όχι πάντα αντιπροσωπευτικό δείγμα από κάθε συγγραφέα. Η συνειδητοποίηση ότι η μερική παράδοση/διάσωση των κειμένων είναι ο κανόνας σε συνδυασμό με την ψηφιακή επανάσταση θέτει τα αποσπασματικά έργα κάτω από νέο πρίσμα.
Η σχέση του μέρους προς το όλο, ο λογοτεχνικός μικρόκοσμος και η αντιπροσωπευτική φύση ενός κειμένου, που σώζεται ως απόσπασμα ή παραπομπή, παίζουν κεντρικό ρόλο στη διαδικασία της ανάγνωσης και της ερμηνείας. Στο πλαίσιο της συζήτησης για την αναβάθμιση του σπαράγματος σε ολότητα, οι εισηγήσεις του Συνεδρίου θα θέσουν προς προβληματισμό συγκεκριμένα κείμενα, γνωστά και άγνωστα, περισσότερο ή λιγότερο οικεία, που εισήχθησαν στο corpus της Ελληνορωμαϊκής λογοτεχνίας ως σπαράγματα. Στόχος μας είναι να ερευνηθούν διαφορετικοί τρόποι προσέγγισης του λογοτεχνικού παρελθόντος βάσει των ποικίλων τύπων σπαραγμάτων για να επιτευχθεί η ανασύνθεση χαμένων κειμένων. Οι εισηγητές καλούνται να χρησιμοποιήσουν αυτά τα κείμενα για να θεσπίσουν βασικούς κανόνες και κοινές διαδικασίες πρόσληψης και μετάδοσης αποσπασματικών κειμένων στην αρχαιότητα. Οι εισηγήσεις αναμένεται να επικεντρωθούν όχι μόνο στη συλλογή και την έκδοση σπαραγμάτων κατά την Αναγέννηση και τη σύγχρονη εποχή, αλλά και στη θέση, πρόσληψη και μετάδοσή τους στην αρχαιότητα με την μορφή παραπομπών, συλλογών (π.χ. των παροιμιών), καθώς επίσης και αποσπασμάτων σε σχόλια, υπομνήματα και λεξικά. Αν και η αντιμετώπιση των σπαραγμάτων στην αρχαιότητα δεν μπορεί να συγκριθεί με τη σύγχρονη εκδοτική και συλλεκτική δραστηριότητα, ελπίζουμε ότι οι εισηγήσεις δεν θα επικεντρωθούν αποκλειστικά στην τελευταία. Οι εισηγητές ενθαρρύνονται να δώσουν μια ευρεία εικόνα για τον τρόπο με τον οποίο τα σπαράγματα έφτασαν στην μετακλασική περίοδο σε αποσπασματική μορφή.
Από την Ελληνορωμαϊκή περίοδο έως σήμερα, η διάσωση λογοτεχνικών έργων σε αποσπασματική μορφή είναι ο κανόνας παρά η εξαίρεση. Πιθανώς να έχουν χαθεί ολόκληρα λογοτεχνικά είδη. Αλλά και στην περίπτωση έργων που έχουν διασωθεί, συνήθως επιβίωσε ένα μικρό και όχι πάντα αντιπροσωπευτικό δείγμα από κάθε συγγραφέα. Η συνειδητοποίηση ότι η μερική παράδοση/διάσωση των κειμένων είναι ο κανόνας σε συνδυασμό με την ψηφιακή επανάσταση θέτει τα αποσπασματικά έργα κάτω από νέο πρίσμα.
Η σχέση του μέρους προς το όλο, ο λογοτεχνικός μικρόκοσμος και η αντιπροσωπευτική φύση ενός κειμένου, που σώζεται ως απόσπασμα ή παραπομπή, παίζουν κεντρικό ρόλο στη διαδικασία της ανάγνωσης και της ερμηνείας. Στο πλαίσιο της συζήτησης για την αναβάθμιση του σπαράγματος σε ολότητα, οι εισηγήσεις του Συνεδρίου θα θέσουν προς προβληματισμό συγκεκριμένα κείμενα, γνωστά και άγνωστα, περισσότερο ή λιγότερο οικεία, που εισήχθησαν στο corpus της Ελληνορωμαϊκής λογοτεχνίας ως σπαράγματα. Στόχος μας είναι να ερευνηθούν διαφορετικοί τρόποι προσέγγισης του λογοτεχνικού παρελθόντος βάσει των ποικίλων τύπων σπαραγμάτων για να επιτευχθεί η ανασύνθεση χαμένων κειμένων. Οι εισηγητές καλούνται να χρησιμοποιήσουν αυτά τα κείμενα για να θεσπίσουν βασικούς κανόνες και κοινές διαδικασίες πρόσληψης και μετάδοσης αποσπασματικών κειμένων στην αρχαιότητα. Οι εισηγήσεις αναμένεται να επικεντρωθούν όχι μόνο στη συλλογή και την έκδοση σπαραγμάτων κατά την Αναγέννηση και τη σύγχρονη εποχή, αλλά και στη θέση, πρόσληψη και μετάδοσή τους στην αρχαιότητα με την μορφή παραπομπών, συλλογών (π.χ. των παροιμιών), καθώς επίσης και αποσπασμάτων σε σχόλια, υπομνήματα και λεξικά. Αν και η αντιμετώπιση των σπαραγμάτων στην αρχαιότητα δεν μπορεί να συγκριθεί με τη σύγχρονη εκδοτική και συλλεκτική δραστηριότητα, ελπίζουμε ότι οι εισηγήσεις δεν θα επικεντρωθούν αποκλειστικά στην τελευταία. Οι εισηγητές ενθαρρύνονται να δώσουν μια ευρεία εικόνα για τον τρόπο με τον οποίο τα σπαράγματα έφτασαν στην μετακλασική περίοδο σε αποσπασματική μορφή.
8:08 π.μ. |
Category: |
